Ubi dubium ibi libertas

Mali Genel Kurul - I

Genel Kurula ilişkin izlenimlerimi sizlerle ayrıntılı olarak paylaşmak istiyorum. TSF Sitesinde yayınlanan videoda gördükleriniz var, duyduklarınız var, bir de arka planda olanlar…

Genel Kurulun yapıldığı salon, salonun düzeni, hazırlıklar, Yüce Önderimizin resmi ve bayrağımızın olduğu sahne, hazırlıkları, genel sekreterliğin ve Federasyon çalışanlarının her zamanki titiz, sabırlı ve nazik çalışmaları, gayretlerinden dolayı iftihar ettim.

Federasyon yönetimi ve emeği geçen tüm arkadaşlarımızı kutluyorum, başlattığımız bazı ilkesel doğru uygulamaların daha da iyileştirilerek günümüzde de devam ettiğini görmek mutluluk verici.

Bu anlamda notum 10 üzerinden 9,5. Eksik ne? Konuşmacının isterse bir bilgisayarı kullanabilmesi, ya da sunumu kendisinin yönetebilmesi de, umarım bir sonraki Olağanüstü Seçimli Genel Kurulda düşünülür. Bu tabii benim düşüncem.

Bunlar güzel şeylerdi genel kuruldaki. Ben otururken kulübümün yanında oturmayı tercih ettim. 

Benim arkamda oturan ve sonradan adını öğrendiğim Halil İbrahim Sarı adlı Çallı Spor Delegesinin sürekli taciz etmesi de Genel Kurulumuza yakışmayan bir unsurdu. Sanırım, Çallı Spor Yönetimi de bu beyefendiye bundan sonra delegelik verirken bunu göz önüne alacaktır.

Bu beyefendi ben konuşmadan tacizlerine başladı, sonra devam etti, bir kısmını videoda bulabilirsiniz.

Arkadaşımızın adını sorguladım ve hiç şaşırmadım bulduğum yerde:

Meşhur Dış İlişkiler Komisyonumuz. Ben bu beyefendinin kim olduğunu bilmem, bilseydim o da benim kim olduğumu bilirdi. Ama satranççı olmadığı kesin, sporla alakası da yok ona eminim. Yoksa sportmen kişi, satranççı bu tür kaba ve müstehzi ifadeler içeren davranışlarda bulunmaz.

Tüm genel kurulda birkaç olumsuz unsurdan birisi de bu Halil İbrahim efendiydi.

Diğer bir unsur ben salona girdiğimde insanların yüzlerinde gördüğüm farklı ifadelerdi.

İlginç bir duygulanım bu, gözüne bakınca insanın sizle ilgili düşündüklerini anlayabilmek, ben iyi olduğumu düşünüyorum bu konuda anlık hislerle ilgili.

Bir grup beni görünce tedirgin oldular, bunlar satranççı olmayanlardı. Doğaldır.

Delegelerden çok büyük bir bölümü, bireysel ya da kulüp olarak benle iletişim kuruyorlar. Salona girince yüzlerinde güven, sevgi gördüğüm çok sayıda delege oldu. Onlar satrancın gerçek emekçileri, ya bir kulübü destekliyorlar, ya derdini çekiyorlar, ya çocuk yetiştiriyorlar, ama içindeler satrancın. 

Aslında geçmişte ihmal ettiğim bir husus, bu satranççı delegelerle yüz yüze daha çok zaman geçirebilmekti. Kuşkusuz, o sırada Türk Satrancının gelişimi için uğraşıyorduk ama olsun, yine de önemli bu.  En çok aldığım mesajlardan birisi “gönlümüz sizle birlikte ama elimizden bir şey gelmiyor”. Açacağım bu konuyu ileride…

Bir grup daha var ki, aslında çok sevdiğim ama bir şekilde kafaları karışık insanlar. “Ya ne oldu da Başkan, Gülkız hanıma bu şekilde muhalefet ediyor?” şeklinde düşünen dostlarım.

Ben şimdi ikinci ve üçüncü gruba diyorum ki, ben değişmedim aynı Ali Nihat Yazıcı’yım. Zaman içerisinde olan biteni anlayacaksınız lütfen sabredin. Bunları kazıyıp atmamız lazım Türk Satrancından bir daha geri gelemeyecek şekilde.

Neyse, elimi gelip sıkanlar da oldu, yolunu çevirenler de, göz ucuyla gülümseyip kusura bakma diyenler de. Canları sağ olsun!

Açılış seremonisi yapıldı, saygı duruşunda bulunduk, İstiklal Marşımızı okuduk ve Divanı oy birliğiyle seçtik.

Divan:  yıllarca birlikte görev yaptığımız çok sevdiğim ve saydığım iki insan Divan Başkanı ve Başkanvekili olarak görev yaptılar. Ben de yönetim kurulu divanda olamayacağı için bu iki ismi önerirdim sorulsaydı bana.

Lütfen eleştiri sınırları içerisinde değerlendirilsin ama daha adil ve hukuka uygun bir yönetim beklerdim. Eleştiri bu, Divan kötüydü yönetiminde, tarafsız değildi. Divandan, yönetimce önceden talep edilmiş, istenmiş hususlar vardı ki, bunlar kesinlikle hukuka aykırı.

Gelin bunla başlayıp bunla bitirelim bu yazıyı.

Genel Kurul Gündemi okundu! Kabul edildi. Oraya kadar hiçbir önerge ya da değişiklik gündeme ilave ya da red konusunda bir şey söylenmedi. Gündem kabul edildikten sonra gündeme ilişkin iki öneri okundu. Birisi benim e-postamdı. Önce ne olduğunu anlatayım:  

Bir gün öncesinde, Ana Statü Taslağının yayınlanmaması ve ısrarla gizli tutulması nedeniyle, "Ana Statüde Ne Değişecek?" başlıklı bir yazı yazdım ve toplu SMS olarak tüm delegelere gönderdim. 21 Kasım 2014, 16:55 civarındaydı.

Ardından Federasyona ekte bulunan e-postayla bir önerge yollayarak, Ana Statü değişikliği taslağının web sitesinde halen yayınlanmamış olduğunu ifade ettim ve nedenlerini sayarak öneriyi geri çekin diye talepte bulundum. Önerimin, Divan Başkanına ve Genel Müdürlük gözlemcisine iletilmesini istedim. Açıkçası bu bir önerge değildi. Divan Başkanvekili ve Başkanının da dediği gibi bir önergede olması gereken şekil unsurlarını taşımıyordu. Ama amacına ulaştı.

Bu e-postam üzerine, TSF Ana Statü Taslağını yayınladı. Ama Mali Genel Kurul sayfasında. Amaçları sadece göz boyamaktı. Ardından da, Hocanın “biz zaten eşekten düşecektik” dediği gibi, “biz zaten yayınlayacaktık” dediler.

Şimdi bu özrü kabahatinden büyük denilen bir durum oluyor. Yani bilerek yayınlamamışsın o saate kadar. Demokrasi böyle bir şey mi?  Seçim gibi önemli, kulüplerin delege sayısını değiştiren bir konuda camianın görüşünü nasıl sormazsınız? Gülkız Hanım; şu anda siz bu yazıyı okurken ben de sizin düşüncelerinizi okuyor gibiyim. “Ali Nihat bey, ben kendi bildiğimi yaparım” diyorsunuz.  Hadi yapın da görelim birlikte…

Yani benim önergeme artık gerek yoktu. Ama Divan Başkanı önergeyi okudu usulen, sonra değerlendirmeye alınmadı. Doğru yaptı bence, ama zaten o önerge, zararın neresinden dönülse amacıyla yazılmış tavşan bir önergeydi, amacına da ulaştı. Sayın Başkana ve Vekiline teşekkür ederim.  

Sonra, Divan Başkanı demokrat bir insan olarak olması gereken bir şeyi, olacağını sanarak dile getirdi. Aynen şöyle dedi: “Ayrıca o maddeye geldiğimizde ana statü hem eski haliyle hem de yeni haliyle genel kurul gündemine açıklanacak.” Ama açıklanmadı, bana göre yeterli değil açıklama, bu özellikle mi yapıldı?  

Sonra tekrar devam edeceğiz... "Piscem natare doces" Pek yakında...